woensdag 24 oktober 2007

Strategie voor Zuid-Afghanistan zou geheim zijn

De landen die in het zuiden van Afghanistan meedoen aan de ISAF-missie van de NAVO zouden een strategisch plan met duidelijke doelen en een tijdpad willen. Ze willen daarmee de discussie met de politiek en het publiek beter mogelijk maken.

Dat hebben ze volgens een ingewijde NAVO-bron woensdag voorafgaand aan de NAVO-raad met elkaar afgesproken.

Maar alles loopt allemaal anders dan was gepland en voorzien.

Er zouden wel militaire strategische plannen voor de missie bestaan, die vermoedelijk nog jaren lang zal duren, maar die plannen zijn geheim.

Ministers kunnen daar geen politieke en publieke debatten over voeren. Nederland wil waarschijnlijk binnenkort een besluit nemen over de missie in het zuiden. Canada wil dat doen in april 2008.

Beide regeringen zullen daarvoor het debat met hun parlement aan moeten gaan. Met een plan waarin staat wanneer wat bereikt moet worden, “hoeven de betrokken ministers niet met meel in hun mond te praten,” zo berichten verschillende media.

Beide landen twijfelen over de voortzetting van hun missie in het zuiden. Het publieke draagvlak voor de missie kalft bovendien steeds verder af. Alles loopt allemaal anders dan was gepland en voorzien.

Alleen de VS en Groot-Brittanniƫ lijken vastberaden in het zuiden, maar ook in het oosten van het land.

Niet zo moeilijk
Ondanks dat de strategie geheim is, is het betrekkelijk duidelijk wat de NATO wil, of een paar landen die de kar trekken binnen het bondgenootschap willen.

Groot-Brittanniƫ heeft deze zomer aangegeven dat het denkt nog wel 30 jaar in Afghanistan te moeten blijven. De Britten denken dat als Afghanistan in handen valt van de Taliban, Pakistan dat ook zal doen, wat zeer ernstige gevolgen zal hebben voor de veiligheid voor het Verenigd Koninkrijk.

De Duitse ISAF-generaal Bruno Kasdorf zei deze zomer: “Wanneer de Taliban de beschikking zou krijgen over de kernwapens van Pakistan, dan is dat het ergst denkbare scenario.”

Het Britse leger wil ook zijn strijdkrachten van de NATO-ISAF-missie concentreren in de provincie Helmand, een gebied dat door Tony Blair als beslissend wordt gezien en waar de strijd om de 21ste eeuw wordt gestreden, aldus de Britse krant The Guardian in augustus.

Wel willen ze graag zien dat de missie van de ISAF meer onder de paraplu van de Verenigde Naties komt.

De Verenigde Staten lijken vastberaden om de extreem-fundamentalistische Taliban te verslaan, en zijn nog steeds op zoek naar Osama bin Laden, die wordt beschouwd als het brein achter de aanslagen van 11 september 2001 in de Verenigde Staten.

De NATO heeft verschillende keren aangegeven te willen vertrekken uit het Aziatische land wanneer de Afghanen zelf voor hun veiligheid kunnen zorgen, daarvoor moet het Afghaanse leger en de politie worden versterkt.

Onderhandelingen
President Hamid Karzai heeft verschillende keren aangegeven te willen onderhandelen met de Taliban, een aanbod dat door de hardliners binnen de beweging wordt afgewezen zolang er buitenlandse troepen in het land zijn, en naar het zich laat aanzien zullen die zich niet terugtrekken.

En ook voor de krijgsheer en opstandelingenleider Gulbuddin Hekmatyar, die met zijn Hezb-i-Islami tegen de regering in opstand is, is terugtrekking van de buitenlandse soldaten een voorwaarde om aan de onderhandelingstafel zitting te nemen.

Een wapenstilstand of onderhandelingen zouden de strategie voor Afghanistan een stuk makkelijker maken.

Opstand
Ondertussen neemt de opstand van de rebellen in alle hevigheid toe en krijgen ze de beschikking over steeds sterkere wapens en voeren ze aanvallen uit met zelfmoordcommando’s waardoor veel slachtoffers vallen.

De ISAF lijkt op een soort brandweer die overal brandhaarden probeert te blussen terwijl er gelijktijdig op allemaal andere plaatsen nieuwe brandhaarden ontstaan.

De NATO en de rest van de internationale gemeenschap zijn tot nu toe niet in staat gebleken om voor veiligheid in het land te zorgen. Volgens verslaggevers neemt de opstand van de Taliban daarbij in alle hevigheid toe en wordt er gesproken over een “verirakizering” van het land.

Het geweld is het hevigst sinds het Taliban-bewind eind 2001 door een door de VS-geleide coalitie omver werd geworpen. De Taliban heeft zich gereorginiseerd. Het geweld in de provincies dichtbij Kabul neemt toe. Het geweld in het westen en noorden neemt toe.

Dit jaar zijn er al meer dan 5.200 mensen in Afghanistan door geweld om het leven gekomen, waaronder meer dan 600 politieagenten, 200 buitenlandse militairen, en meer dan 1.200 burgers.

Wanneer de strategie niet slaagt, of er is geen vastomlijnde strategie, of de strategie moet constant worden bijgesteld, omdat doelstellingen niet worden gehaald, dan kan men zeggen “dat de strategie geheim is”?

Want het loopt allemaal anders dan was gepland. De opstand van de Taliban is heviger dan werd verwacht. De operatie valt veel duuder uit dan was begroot, en er vallen steeds meer slachtoffers te betreuren.